Тэр нэгэн өдөр гэрээсээ гараад явахдаа тэсэхийн аргагүй хүйтэнд чичрэн зогсож байтал 1найз маань намайг дуудан уулзахаар болсон юм. Тэр найзыгаа найз нартайгаа ирж байгааг би мэдэж байлаа. Хэнэггүйхэн би ганцаараа очихоос санаа зовон 1 найзыгаа дагуулан очлоо.

Тэгээд очоод хүлээж байтал нөгөө найз, найз нартайгаа ирж байлаа. Тэр дундаас би 1г хүнийг хараад ихэд гайхаж байлаа, юу вэ? юу билээ. би хаана харлаа гэсэн бодол? бодсоор явж байтал 1 газар орцгоох болсон юм. Дөнгөж ороод танилцахаар болж нэр нэрээ хэлээд танилцав. Тэгээд хайртайгаа танилцах болоод нэрийн асуутал миний одоогийн цаашдын ч хайр болох Наранцацрал маань нэрээ хэлэв. Юу вэ гэвэл би анх синглэ байхдаа...... заа нэг өөрийнхөө хайртайгаа учирчихвал естой нэг хайрланаа гээд л боддог байв. тэгээд нэг зүүдэнд минь нэг зүүд зүүдлэгддэг байсан юм. нэг тийм хөөрхөн нүдэнд дулаахан өндөр, эгдүүтэй царай. тэгээд царайн бүдгэрч харагдаад цаана нар гэрэлтээд байдаг байлаа. тэгсэн тэр зүүдээ одоо бодох нь ээ цаана гэрэлтээд байсан нар нь миний хайрын нэр болох Наранцацрал байлаа. энэ бол хувь тохиол гэж би боддог. Залуусаа бурханы өгсөн бэлэг болох хайрыг хэзээ ч битгий алдаарай. одоо бид хамт байна. Хайртайгаа хамт байх л юм бол бусад залуусаас нэг алхам урьд байдаг гэж боддог шүү. Б.Отгонбаяр