Монгол Улсын Ерөнхийлөгч У.Хүрэлсүх Үндэсний их баяр наадмын өмнө яруу найрагч Цоодолын Хуланг уучилсан нь олон нийтийн дунд маргаан дагууллаа.

Тэрбээр Эрүүгийн хуулийн 19.4 дүгээр зүйлийн 1 дэх хэсэгт заасан, “Монгол Улсын иргэн гадаад улсын тагнуулын албатай хамтран ажиллахаар тохиролцсон, хамтран ажилласан” гэх үндэслэлээр ял шийтгэгдсэн байсан. Улсын аюулгүй байдалтай холбоотой хэргээр ял авсан хүнийг уучилсан нь зөв эсэх асуудал олон нийтийн сүлжээнд ширүүн хэлэлцүүлэг болж өрнөв.

Хуулийн хүрээнд зөв, гэхдээ…

Монгол Улсын Үндсэн хууль болон холбогдох хуулиар Ерөнхийлөгчид ялтанг уучлах онцгой бүрэн эрх бий. Иймээс Ц.Хуланг уучилсан нь хууль зүйн хувьд зөрчилгүй. Гэвч хуулийн зөвшөөрөгдөх байдал нь ёс зүйн талаас бүрэн зөв шийдвэр гэсэн үг биш гэдэг байр суурь давамгайлж байна.

Нийгмийн хүлээлт ба эргэлзээ

Тагнуулын шинжтэй хэрэг нь бусад гэмт хэрэгтэй харьцуулахад улсын аюулгүй байдал, тусгаар тогтнолын асуудалд хамаардаг тул нийгмийн анхаарлыг илүү татдаг. Ийм хүнд ангиллын гэмт хэрэгт ял сонссон хүнийг уучлах нь:

Төрөөс аюулгүй байдлын асуудалд ямар байр суурь баримталж байгаа талаарх ойлголтыг олон нийтэд өгнө. Мөн төрийн шийдвэрийн шударга байдалд эргэлзэх иргэдийн тоог нэмэгдүүлэх эрсдэлтэй.

Түүнчлэн шүүхийн тогтоосон шийтгэлийг улс төрийн шийдвэр давж гарч буй мэт сэтгэгдэл төрүүлэх нь бий.

Ц.Хуланг уучилсан Ерөнхийлөгчийн шийдвэр хууль зүйн хувьд зөвшөөрөгдөх ч, ёс зүйн хувьд маргаан дагуулсан нь үнэн. Улсын аюулгүй байдалтай холбоотой хэргүүдэд уучлал үзүүлэх нь зөвхөн хувь хүний асуудал бус, харин төрийн бодлого, нийгмийн итгэл, аюулгүй байдлын ойлголттой холбоотой шийдвэр юм.

Иймд цаашид Ерөнхийлөгчийн уучлалын бодлого илүү ил тод байх, мөн аюулгүй байдлын шинж чанартай хэрэгт ял авсан хүмүүсийг уучлахдаа тусгай шалгуур, тайлбар гаргах шаардлагатай юм биш үү гэдгийг энэ тохиолдол харууллаа.

С.Сарнай

sonin.mn