Сайн байна уу би 28 настай ганц бие ээж. Амьдрал хэзээ ч хүний бодсоноор болохгүй юмдаа 3 жилийн өмнө л насныхаа хайртай учирлаа гэж баярлаж явсан ч одоо өдөр болгон орондоо өөрийгөө охиноо өрөвдөж уйлсан хүн болж хувирч дээ. Нөхөр бид 2 гадаад байхдаа танилцаж байсан. Эхэндээ тэр надад тийм ч их таалагдаагүй л дээ миний араас их гүйлээ би тоодоггүй байсан юм. Монголд байхдаа уулздаг байсан залуугийнхаа зургийг үзүүлээд би найз залуутай 2улаа найзууд байя гэдэг байлаа тэр би чамтай зүгээр найзууд байж чадахгүй ээ чи харж л байгаарай наад залуу чинь чамайг хүлээхгүй дээ гэдэг байсан. Тэгж явсаар би монголоос яваад 2 жил боллоо ёстой манай нөхрийн хэлдэгээр нөгөө залуу минь хүнтэй суугаад хүүхэдтэй болж байгаагаа найздаа хэлээ их л шаналж билээ яах гэж наашаа ирэв дээ тэндээ л байж байдаг байж гээд.

Анхны минь хайр анхны минь эр хүн байж билээ тэр залуу ганцаардаж их явлаа өдөр болгон уйлж хаяадаа байрныхаа охидуудтай уудаг боллоо хичнээн тасрахийг хүсч уусан ч тасарддаггүй байлаа. Тэр болгоны маань охины маань аав сайн мэднэ байнга л миний хажууд байж надад их анхаарал тавьдаг байлаа гадуур гэрийн хоол идий монголоос тоглолт ирж гэнээ үзий гээд их гуйдаг байсан чинь тэр үед тэр хүнийг анхаарах сонирхол надад байдаггүй байлаа.

Тэгтэл нэг л өдөр охины маань аав усанд хаясан чулуу шиг алга болоо утсаар ч ярихгуй смж ч бичихгүй ирэх ч үгүй хүн яг тэгэхээр гайхдаг юм байн лээ нилээн удлаа хүний амаас тэнд явж байна энд явж байн гэж л сонсогдсоон би ч бас залгаж доошоо орохийг хүсэхгүй байлаа. Хүн гэдэг амитан их сонин юм байн лээ шдээ байнга хажууд байж байхад нь мэддэггүй байж ирэхгүй харахгүй болохоороо санаад үгүйлээд байдаг. Утас дуугарахаар залгаж байгаа юм болов уу гэж горидон өөр хүн болохоор урам хургарна.

Ингэж нилээн удаа явлаа тэгтэл нэг орой охины маань аав залгалаа би ажилтай байж байгаад сая гэртээ ирлээ чи хаана байн а гэртээ байна уу би яваад очий 2улаа нэг газар орж жаахан сууя гээд би ч баярласандаа шууд л гэртээ байн аа хүрээд ир гээд хэлчихлээ догдолоод сандраад байх шиг санагдаад тогтож сууж чадахгуй нэг л хэцүү байлаа удсан ч үгүй хаалганыхонх дуугарахад би бараг зүрх зогсох шиг болоо хаалгаа тайлтал тэр байлаа. Хараагуй удсандаа тэрүү харахад нэг л дотно сайхан байсан.