Сайн байна уу? Надад асуух асуулт байна. Доромжлохгүйгээр зөвлөн хэлэхийг хүсч байна. Би г 4 настай 1 хүүтэй. Нөхөртэйгээ танилцаад 13 жил, үерхээд 10 жил, гэрлээд 9 жил болж байна.

Сүүлийн үед бидний харьцаа нэг л хөндий. Ганц хүүхэд дээр л тогтож байгаа юм шиг санагдах үе зөндөө гардаг боллоо. Миний хувьд тэр маань бүх зүйлийн минь анхных. Амьдралдаа нэг ч удаа хуурч байгаагүй. Найз залуутай, нөхөртэй гэдгийг мэддэг, мэдээгүйгээр эргүүлэх залуус байсан ч түүнийгээ гэх сэтгэлийг минь нэг нь ч хөдөлгөж байгаагүй. Юу ч мэдэхгүй оюутан ахуй цагаасаа нэг нэгнээ мэддэг байсан ч гэрлэх өөр асуудал байдаг юм байна гэдгийг ойлгох эхэн үедээ хадам талаасаа болж муудалцах үе гардаг байсан. Заримдаа нэлээдгүй том маргаан гарна. Ямар ч үед манай хүн нэг ч удаа намайг өмөөрч байгаагүй. Магадгүй надаас нууцаар цаадуулдаа хэлдэг байсан байж болох юм. Манай талаас бол охиноо бодвол хүргэнээ бод гэдэг зарчмаар бүх зүйлд надтай ижил, зарим тохиолдолд илүү ханддаг.

Би ч хамаатнууд гэрийхэндээ ханийгаа магтаж дөвийлгөдөг байлаа. Энэ нь цаагуураа тэр хүний сайн эхнэр байж хайрыг нь илүү их татах гэсэн хичээлт маань байсан. Миний хувьд хадам талаас хүсэх нэг л юм байдаг байсан нь ижилхэн хүндлэл. Манай тал шиг биднийг бүх зүйл дээр дэмжин тусалж, мөнгө, бусад зүйл өгөхийг шаардаагүй л дээ. Гэхдээ бидний дөнгөж гэр бүл болж ажлын бараа харах гэж байхад шууд мөнгө нэхэж шокд оруулахгүй байхыг, намайг хүүгийнх нь төлөө хичээж байгааг ойлгохыг л хүссэн. Энэ боломжгүй юм байна лээ. Бид хоёр 2лаа ажилтай. Миний дутууг манай тал үргэлж нөхдөг. Би хэн нэгнээс хараат биш, биеэ даасан, өөрийн асуудлыг өөрөө зохицуулахыг хичээдэг.

Гэтэл хадмууд маань энэ хүүхнийг манай хүү л ийм сайн авч явж байна гэдэг. Яс юм дээрээ миний нөхрийн цалингаар авхуулсан зүйлс миний болоод манай талаас түүнд өгсөний хажууд бага шүү. Аливаа асуудлыг олон талаас нь харж, хэдэн хэдэн хувилбараар бодож байхад манай хүн нэг талаас нь л хардаг. Энэ нь заримдаа бухимдал төрүүлдэг. Бусад хүнд хүнлэг, тусч байхыг хичээдэг ч надад түүнийгээ ховорхон гаргадаг. Гэрлээд 2 жил гаран, хүүхэд ч үгүй байх үед жоохон оюутан охид руу альгүй чат бичиж байсныг нь нэг удаа барьж байсан. Дараа нь дандаа ажилтай гэж оройтоод нэг удаа орой ирээд унтахаар хэвтэхэд нь нөгөөхийг нь барьтал "ажлын" дараа нэг тийм хиртэй ч юм шиг нэг сонин болчихдог ш дээ.

Тэгэхлээр нь яасан юм, яагаад ингэсийн гэсэн чинь мэдэхгүй гэсэн. Түүний дараа тэр чатуудыг нь уншиад, лавлаж асуусан. Надад хэлэхдээ надтай муудсан байсан үедээ сэтгэлээ сэргээх гээд бусад руу чат бичсэн, сонирхоод нэг удаа л буудал орсон гэсэн. Сэтгэл харладаг юм байна лээ. Салъя гэсэн боловч битгий яваач, дахиад хэзээ ч ийм байдал гаргахгүй үргэлж чиний хажууд, дандаа чиний үгээр байна гэж амласан.

Би бүр гэрлэхээсээ өмнө "хэрэв чи надаас уйдаад ирвэл ямар хүнийг хүсэж байна түүн шигээ намайг хувиргаад буудал авч ороорой. Би хичээх болно" гэж байсан. Надад өмнөх туршлага байхгүй болохоор сексийг нэг хэвийн байвал уйддаг гэдэг зөвлөгөөний дагуу аль болох тааз ширтэж, од тоолж байгаа юм шиг байхгүйг хичээж, чадан ядан л суралцаж, үргэлж "яамаар байгааг нь, юу хүсэж байгаа нь" эвийг нь тааруулж байгаад асуудаг байсан. Тэр дагуу хичээдэг байсан. Түүний дараа жил гарны дараа дахиад л ааш нь хувираад л надтай ширүүн харьцаад ирсэн. Энэ байдал улиралд нэг байдаг байсан бол одоо бүр байнга болох нь ээ. Сүүлдээ би их ч муухай ааштай болж, үргэлж бусдыг буруутгаж суудаг нэг тийм хүн болж хувирах гээд байх шиг.

Ямар шалтгаанаас болоод надтай ширүүн харьцаа(үргэлж зандарч, загнах гэдэг)д байгааг нь асууж, эвээр ярилцах гэхлээр "Чамд буруу байхгүй ээ, дахиад тэгэхгүй би хичээх болно" гэдэг. Тэгсэн мөртлөө л хэрүүлч гудамжны авгай шиг хэрүүл нэхээд гүйгээд байдаг. Ингэсээр ингэсээр сэтгэл хөрдөг юм байна. Өөр хүнтэй явж намайг чамаас өөр хүн тоодог гэж мэдрүүлмээр ч юм шиг. Даанч зүрх, зориг үнэхээр хүрэхгүй юм. Миний хүүгийн амьдралд гай болох болов уу гэж бодоод айгаад байдаг. Энэ хугацаанд хүмүүсийн хэлдгээр хөлсөндөө норж, хорвоо ертөнцөөс нэг ч удаа тасарч үзээгүй. Эхэн үедээ оршил гэж үнсэлцдэг байсан бол одоо хэзээ тэр хүснэ шууд л хийдэг. Надад ямар элэнцэгнийх нь кайф байхав. Энэ байдлыг нь өөрчлөх гээд тэр рамачик энэ тэр нь байх гэж хичээж үзсэн. Бүтэлтэй байгаагүй. Одоо ч бүр зүгээр л хүүхдийн аав ээж, хааяаа тэр хүн хүсвэл өөрөө кайф авна. Надад хамаагүй. Урам хугараад, сэтгэл хөрөөд байх юм. Хүүгээ элэг бүтэн байлгамаар байдаг. Та бүхэн хэл дээ эхнэр нь хажууд нь байхад 14 хоног гаран хийхгүй явах хэвийн үү?

Би өөр илүү яаж хичээвэл болох юм болоо? Тэр маань сайхан ааштай байх үедээ тэврэхэд би тайтгардаг байсан. Одоо сэтгэл тэгж хөдлөхөө ч байж. Сүүлдээ хэрүүл хийхээс ч залхаж байна. Би "би амьдралынхаа талыг даагаад, илүү дутуу асуудал гаргахгүй яваад байхад энэ хүн яагаад намайг загнаад, зандарч харьцаад байгаа юм бэ? Би ямар гэм хийсэн юм бэ" гээд гомдоод байдаг. Уг нь манай хүн хүүгийнхээ бол үнэхээр сайн аав. Хоол сайн хийдэг. Гол нь намайг зандчаад байдаг их стрестүүлдэг. Сүүлдээ бүр байнгын айдастай ч юм шиг. Нэг хэсэг гайгүй байж байгаад, тэгээд л загнаад, хэрэлдэх гээд ирдэг. Ийм л нэг будилсан хүүхэн уймраад байж байна даа.

Чин сэтгэлээсээ туслахыг хүсээд нэлээд дэлгэрэнгүй бичлээ. Эцэст нь хэлэхэд би ч гэсэн тийм сайхан ааштай бишээ. Эхэндээ хорон, цаана нь давж гарсан үг их чулууддаг байсан бол одоо ерөнхийдөө больсон. Залхуу хүрээд. Таагүй сэтгэгдэл биш, чин сэтгэлийн зөвлөгөө л хүсэж байна. Би яах вэ?